Jen the Hen and her little children are tired but happy. Now the bread is ready. The bread is on the table. It looks great.
Suddenly Len’s friends come in. They see the bread. They are hungry and want to eat it.
“Glad to see you. Do you want to help us eat bread?” Jen the Hen asks her friends.
“Yes, I do,” says Pam the Cat. “I am hungry.”
“Of course, I do,” says Tug the Dog. ” I am as hungry as a hunter.”
” With great pleasure, ” says Chuck the Duck. I am hungry, too. And the bread looks so nice.”
“You are right. The bread is nice. But you are lazy and I don’t want to give you the bread,” says Jen the Hen. “I want to give the bread to my little chickens. They are very, very nice. They are not lazy. They always help me.”
Անծանոթ բառեր
Advertisementsabout:blankREPORT THIS AD
to be tired-հոգնած լինել
To be ready- պատրաստ լինել
it looks great-հրաշալի տեսք ունի
come in-մտնել
eat-ուտել
to be hungry as a hunter- գայլի պես սոված լինել։
1. Ընդգծված նախադասությունները դարձրեք հարցական և ժխտական։
2. Ավարտեք նախադասությունները։
The bread is-
The children are childer are jumping rope-երեխանեն ցատկում են պարան
They live near the animals are running around-Նրաք ապրում են կենդանիների մոտ
her friends are his friends are sophinev sona-նրա ընկերն է Սոնան
Now Jen the Hen has got many seeds. She knows how to make bread for her children. and friends.
Jen the Hen goes to her friends. They are in the street near her house. She wants them to help her. But they are lazy.
Pam the Cat says: ” I don’t want to help you make bread. I want to jump.”
” I don’t want to help you make bread. I want to run, says Tug the Dog.
” I don’t want to help you make bread. I want to swim, says Chuck the Duck.
“What a pity,” says Jen the Hen and she goes home.
When she comes home, her children ask: “What’s the matter with you, Mum?”
“I am very sorry but my friends are very lazy. They don’t want to help me make bread.”
Advertisements
about:blank
REPORT THIS AD
“Oh, don’t worry, dear Mummy. we can help you.”
“Can you, my dears?
“Of course, we can. With great pleasure.”
“Oh, thank you, my lovely children. All right. Let’s go and begin to make bread.
Անծանոթ բառեր
make bread-հաց թխել, պատրաստել
what a pity-ինչ ափսոս է
what’s the matter with you-ի՞նչ է պատահել
lovely-սիրելի
all right-շատ լավ
begin-սկսել
Տեքստի ընդգծված նսխադասությունները դարձրեք հսրցական, ժխտսկան, օրինակ` I am a student. Am I a student? I am not a student. We are doctors. Are we doctors? We are not doctors. It is a dog. Is it a dog? It is not a dog. I can jump. Can I jump? I can not jump.
վարժ. 11 էջ 32 բառերը տեղադրել համապատասխան նախադասություններում։
Однажды друзья ослика решили прегласить его на свой день раждения.ослик пашел в лесь и там бла его большой подарок.Вкаробке бла и подаркь ослик выташил каробкк и пузыри развивали ввоздух.
— Երբ որ աստծուն տեսնես,- աղաչեց սիրուն աղջիկը,- ասա այսպիսի մի աղջիկ կա՝ ջահել, առողջ, հարուստ, բայց չի կարողանում ուրախանալ, բախտավոր զգալ իրան. ի՞նչ պիտի լինի նրա ճարը։ — Կասեմ.- խոստացավ ճամփորդն ու գնաց. պատահեց մի ծառի, որ թեեւ ջրափին էր կանգնած, բայց չոր էր։ — Ո՞ւր ես գնում, ա՛յ ճամփորդ,- հարցրեց չոր ծառը։ — Գնում եմ աստծու մոտ։ — Դե կանգնի՛ր, մի երկու խոսք էլ ես ապսպրեմ,- խնդրեց չոր ծառը,- աստծուն կասես՝ այս ի՞նչ բան է. բուսել եմ այս պարզ ջրի ափին, բայց ամառ-ձմեռ չոր եմ մնում. ե՞րբ պետք է ես էլ կանաչեմ։ Այս էլ լսեց աղքատն ու շարունակեց ճանապարհը։ Այնքան գնաց, մինչեւ գտավ աստծուն։ Մի բարձր ժայռի տակ, մեջքը ծառին դեմ տված, ալեւոր մարդու կերպարանքով նստած էր աստվածը։ — Բարի օր,- ասաց աղքատն ու կանգնեց աստծու առաջին։ — Բարով եկար,- պատասխանեց աստված,- ի՞նչ ես ուզում։ — Էն եմ ուզում, որ ամեն մարդի էլ հավասար աչքով մտիկ անես, մեկին ավար չանես, մյուսին՝ խավար. ես այնքան տանջվում, աշխատում եմ, էլ չեմ կարողանում կուշտ փորով հաց գտնեմ, իսկ շատերը, որ իմ կեսի չափ էլ չեն աշխատում, հարուստ ու հանգիստ ապրում են։ — Դե գնա, հիմի կհարստանաս, քո բախտը տվեցի, գնա վայելի՛ր,- ասաց աստված։ — Էլ բան ունեմ ասելու, Տե՛ր,- ասաց աղքատն ու պատմեց սոված գայլի, սիրուն աղջկա ու չոր ծառի ապսպրանքը։ Աստված բոլորի պատասխանը տվեց, եւ աղքատը շնորհակալություն արավ ու հեռացավ։ Վերադարձին պատահեց չոր ծառին։ — Ինձ համար ի՞նչ ասաց աստված,- հարցրեց չոր ծառը։ — Ասաց, քո տակին ոսկի կա. մինչեւ այդ ոսկին չհանեն, որ արմատներդ հողին հասնի, դու չես կանաչիլ,- պատմեց մարդը։ — Էլ ո՞ւր ես գնում. արի՛ ոսկին հանիր, էլի, հա՛մ քեզ օգուտ կլինի, հա՛մ ինձ, դու կհարստանաս, ես էլ կկանաչեմ։ 50
— Չէ՛, ես ժամանակ չունեմ, շտապում եմ,- պատասխանեց աղքատը,- աստված ինձ բախտ տվեց, ես շուտով պետք է գնամ իմ բախտը գտնեմ, վայելեմ,- ասաց ու գնաց։ Հետո սիրուն աղջիկը պատահեց ու ճամփորդի առաջը կտրեց. — Ի՞նչ լուր բերիր ինձ համար։ — Աստված ասաց՝ դու պիտի քեզ համար մի մտերիմ կյանքի ընկեր գտնես, այն ժամանակ էլ տխուր չես լինի, ուրախ ու երջանիկ կլինես։ — Դե որ այդպես է, արի՛, դու եղիր իմ կյանքի մտերիմ ընկերը,― թախանձեց աղջիկը ճամփորդին։ — Չէ՛, ես քեզ ընկերակցելու ժամանակ չունեմ, աստված ինձ բախտ է տվել, պետք է գնամ իմ բախտը գտնեմ, վայելեմ,- ասաց աղքատն ու հեռացավ։ Ճանապարհին սպասում էր սոված գայլը, հեռվից հենց որ տեսավ ճամփորդին, վազեց առաջը կտրեց։ — Հը՛, աստված ի՞նչ ասաց։ — Ախպեր, աստծու մոտ գնալիս քեզանից հետո մի սիրուն աղջիկ ու մի չոր ծառ էլ պատահեցին. աղջիկն ապսպրեց, թե ինչու ինքը չի կարողանում ուրախանալ, ծառն էլ թե՝ ինչո՞ւ է գարուն-ամառ չոր։ Աստծուն պատմեցի, ասաց. «Աղջկանն ասա՝ իրան համար մի կյանքի ընկեր գտնի՝ կբախտավորվի, ծառին էլ ասա՝ քո տակին ոսկի կա, պետք է այդ ոսկին հանեն, արմատներդ հողին հասնեն, որ կանաչես»։ Եկա իրանց պատմեցի աստծու խոսքերը. ծառն ասաց՝ դե արի, հանիր ոսկին տար, աղջիկն էլ թե՝ ես հենց քեզ եմ ընտրում ինձ ընկեր։ Ասացի. «Չէ՛, ախպեր, չեմ կարող, աստված ինձ բախտ է տվել, պետք է գնամ իմ բախտը գտնեմ, վայելեմ»։ — Իսկ ինձ համար ի՞նչ ասաց աստված,- հարցրեց սոված գայլը։ — Քեզ համար էլ ասաց՝ սոված ման կգաս, մինչեւ մի անխելք մարդ կգտնես, կուտես, կկշտանաս։ — Էլ քեզանից անխելք մարդ ո՞րտեղից գտնեմ, որ ուտեմ,- ասաց գայլն ու կերավ անխելք աղքատին։
Անգելինա Հարությունյան 